Bourdieu bir kereseinde aklının hep antropolojide olduğunu söyledi, bir tercih yapması gerekmiş ''eğer antropolojide devam etseydim, ya levi-strauss'un sultasına girecektim, ya da Marksist olmak zorunda kalacaktım, Godelier'de benimle aynı konumdaydı, o Marksist oldu.'' Bourdieu sosyolojiden devam etti, demek istediklerini ancak oradan diyebileceğine inanmıştı, inanılmaz bir hırs, daha önce hiç kimsede görmediğim bir hırsı vardı. Hırsı onu bitirdi.
En sonda neyi kastettiğini kendisine sorucam, ama dursun kenarda. Bir röportajında da Heritier-Auge'den bahsediyor, College de France'a aynı vakitte alınmışlar ve içeride ağalar paşalar bunlar alınsın mı tartışırken bunlar hep kapının önünde beraber beklemişler, antropoloji tartışmışlar, okurken içim burkulduydu. Sketch for a Self-Analysis'den gelsin:
fevkalade zor bir zanaati icra etmek demek bastırılanın geri dönüşünü örgütlemekten, hiçkimsenin duymak istemediklerini haykırmaktan geçer.. Kendi zorunlu gerçekleşiminin hareketinde bir eseri ve yaşamı idrak etmek, ve bunu yaparken kendime bunların faal bir kavrayışını sunmanın kendisi -sempati değil, sympraxis [birbirine ulanan pratikler]- yaratıma ve eyleme dönüştü... beni en çok, kimi okuyucularımın ben[im tecrübem]de kendi tecrübelerini, sıkıntılarını, sorgulamalarını, acılarını farketmeleri, bu realistik özdeşleştirmede -tam da yücelten bir projeksiyonun karşıtıdır bu- az da olsa yaptıklarını daha iyi yapmak, yaşadıklarını daha iyi yaşamak için araçlar bulabilmeleri sevindirir.beni ağlatan tek sosyal bilimcisin be abi.
***
to practice a supremely difficult craft as well as I could, the one consists in organizing the return of the repressed and in saying out loud to everyone what no one wants to know... The sense of apprehending an oeuvre and a life in the necessary movement of its realization and, in so doing, being able to give myself an active appropriation of it, a sympraxis more than a sympathy, itself turned towards creation and action... and nothing would make me happier than having made it possible for some of my readers to recognize their own experiences, difficulties, questionings, sufferings, and so on, in mine, and to draw from that realistic identification, which is quite the opposite of an exalted projection, some means of doing what they do, and living what they live, a little bit better.
Bourdieu, Pierre (2008 [2004]) Sketch for a Self-Analysis, trans. Richard Nice, Chicago UP, 112-3
No comments:
Post a Comment